Voor- en nadelen van directe aandrijving hogedrukpomp

De directe transmissie van de hogedrukpomp wordt gekenmerkt door de bewegingssnelheid van de hoofdplunjer, dat wil zeggen de extrusiesnelheid, is gemakkelijk te veranderen en te regelen, het gebruik van vloeibare hoge druk is hoog en het drukverlies is klein. Het nadeel is dat het vermogen van de geïnstalleerde hogedrukpomp en motor moet worden geselecteerd op basis van de maximale extrusiekracht en maximale extrusiesnelheid die vereist zijn tijdens extrusie, zodat de gebruiksfactor van de pomp en motor niet hoog is.

Voor legeringen met lage extrusiesnelheden, zoals harde aluminiumlegeringen, kan de capaciteit van de pomp kleiner worden gekozen en is de bezettingsgraad dienovereenkomstig hoger, dus de directe transmissiemethode van de hogedrukpomp is op dit moment meer geschikt. In de afgelopen jaren, als gevolg van de ontwikkeling van hydraulische extruders, met name de opkomst van hogedruk variabele oliepompen met grote capaciteit, neemt het aantal extruders dat direct wordt aangedreven door hogedrukpompen toe.

Bij deze transmissiemethode kan de hogedrukvloeistof die door de hogedrukpomp wordt gepompt twee routes hebben, de ene is om de extruder binnen te gaan via het regelmechanisme en de andere is om de hogedruk-hoofdaccumulator binnen te gaan. Wanneer de hoeveelheid vloeistof die door de extruder wordt gebruikt kleiner is dan die gepompt door de hogedrukpomp, gaat de overtollige hogedrukvloeistof die door de hogedrukpomp wordt gepompt de accumulator binnen en wordt opgeslagen; omgekeerd, wanneer de hoeveelheid vloeistof die door de extruder wordt gebruikt groot is, wordt deze in het origineel opgeslagen. De hoofdvloeistof onder hoge druk in de accu wordt gebruikt om deze aan te vullen, dus de accu speelt de rol van energieopslag en -regeling. Op deze manier kan de capaciteit van de hogedrukpomp kleiner zijn dan wanneer deze direct wordt aangedreven en is de bezettingsgraad ook hoog.3